คำในภาษาไทย
ผู้พิพากษาสมทบ
หมายถึง (กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.
ภาพประกอบ ผู้พิพากษาสมทบ
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระลาการ ขุนศาล ตุลาการ ทุนหมุนเวียน ผงคลี ผู้ถูกกักกัน ผู้พิพากษา พิพากษา ยกฟ้อง วิพากษ์ ศาลแขวง สมทบ