คำในภาษาไทยผงรหมายถึง [ผะหฺงอน] ก. หงาย, ชูขึ้น, ทรงไว้, เช่น ข้าแต่พระผู้ผงรแผ่นแผ้ว. (ม. คําหลวง จุลพน); ชะเง้อขึ้น เช่น เสือผกผงร. (เสือโค). (ข. ผฺงาร).ผงร อ่านว่าอ่านว่า /ผะ-หฺงอน/ ภาพประกอบ ผงร คำในภาษาไทยที่คล้ายกันผงคลี ผงฟู ผงอน ผดุงครรภ์ ผทมเพลิง ผนวช ผนิด ผมจุก ผมชิงเกิล ผมโป่ง ผริต,ผริต- ผลลัพธ์แชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าผงมถัดไปผงอน