ป่าย
คำในภาษาไทย
หมายถึง ก. เหวี่ยงพาดไป เช่น เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา.
หมายถึง ว. ปีนขึ้นไปด้วยความยากลําบาก, มักใช้เข้าคู่กับคํา ปีน เป็น ป่ายปีน หรือ ปีนป่าย.
คำในภาษาไทย
หมายถึง ก. เหวี่ยงพาดไป เช่น เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา.
หมายถึง ว. ปีนขึ้นไปด้วยความยากลําบาก, มักใช้เข้าคู่กับคํา ปีน เป็น ป่ายปีน หรือ ปีนป่าย.
