คำในภาษาไทยประพนธ์หมายถึง น. คําร้อยกรอง เช่น โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน. ก. ประพันธ์, ร้อยกรอง, ผูก, แต่ง, เรียบเรียง; เกี่ยวเนื่อง. (ส. ปฺรพนฺธ; ป. ปพนฺธ). ภาพประกอบ ประพนธ์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันปกครอง ปกปักรักษา ปกปิด ปการ ปฏิคม ปฏิคาหก ปฏิชีวนะ ปฏิทิน ปฏิภาคนิมิต ปฏิภาณกวี ปฏิรพ ปโกฏิแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าประพจน์ถัดไปประพรม
