คำในภาษาไทยประจักษ์พยานหมายถึง (กฎ) น. พยานบุคคลที่เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวในเรื่องที่ให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองโดยตรง. ภาพประกอบ ประจักษ์พยาน คำในภาษาไทยที่คล้ายกันปกครอง ปกปักรักษา ปกปิด ปการ ปฏิคม ปฏิคาหก ปฏิชีวนะ ปฏิทิน ปฏิภาคนิมิต ปฏิภาณกวี ปฏิรพ ปโกฏิแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าประจักษนิยมถัดไปประจัญ