คำในภาษาไทยบุตรบุญธรรมหมายถึง [บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.บุตรบุญธรรม อ่านว่าอ่านว่า /บุด-บุน-ทำ/ ภาพประกอบ บุตรบุญธรรม คำในภาษาไทยที่คล้ายกันบกพร่อง บง บด บดบัง บดเอื้อง บถ บทความ บทจร บทเจรจา บุญธรรม ผู้รับบุตรบุญธรรม สินสอดแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าบุตรธรรมถัดไปบุตรา