พจนานุกรมไทย

คำในภาษาไทย

บุญ,บุญ-

หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

 ภาพประกอบ

  • บุญ,บุญ- ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย บุญ,บุญ- หมายถึง [บุน, บุนยะ-] น. การกระทําดีตามหลักคําสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

บกพร่อง บุญญาธิการ บุญญาธิสมภาร บุญทำกรรมแต่ง บุญมาวาสนาส่ง ปัตติ ปัตติทาน ส่วนบุญ เจ้าบุญนายคุณ เจ้าพระเดชนายพระคุณ เนื้อนาบุญ ใบบุญ

 กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "บุญ,บุญ-"

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด

 บทความปักหมุด

เรื้อน แปลว่าอะไร

 บทความยอดนิยม

ดูบทความทั้งหมด

 บทความล่าสุด

ดูบทความทั้งหมด

 บทความอื่น ๆ จาก "พจนานุกรมไทย"

ดูบทความทั้งหมด

 คำในภาษาไทยที่แนะนำมาใหม่

ราชสวัสดิ์

สุดสวาสดิ์

คำไวพจน์

ส้มเหม็น

ไก่ได้พลอย

สุเรนทรชิต

ค้นหาคำในภาษาไทยทั้งหมด