คำในภาษาไทย

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง [อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

 ภาพประกอบ

พจนานุกรม Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: พจนานุกรม Team

ทีม พจนานุกรม คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำในภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรที่มีประสบการณ์มายาวนาน