คำในภาษาไทย

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง [อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

กรวย ขอนิสัย ฉายา ตราตั้ง สัทธิงวิหาริก,สัทธิวิหาริก สามีจิกรรม อก อกจะแตก อธิการ อุปัชฌายวัตร อุปาธยาย เจ้าอธิการ

พจนานุกรม Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: พจนานุกรม Team

ทีม พจนานุกรม คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำในภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรที่มีประสบการณ์มายาวนาน