อุปปาติกะ

คำในภาษาไทย

หมายถึง [อุปะปาติกะ, อุบปะปาติกะ] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, โอปปาติกะ ก็เรียก. (ป. อุปปาติก, โอปปาติก).

อ่านว่า /อุ-ปะ-ปา-ติ-กะ/ /อุบ-ปะ-ปา-ติ-กะ/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

พจนานุกรม Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: พจนานุกรม Team

ทีม พจนานุกรม คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำในภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรที่มีประสบการณ์มายาวนาน