อาชาไนย
คำในภาษาไทย
หมายถึง ว. กําเนิดดี, พันธุ์หรือตระกูลดี; รู้รวดเร็ว, ฝึกหัดมาดีแล้ว, ถ้าเป็นม้าที่ฝึกหัดมาดีแล้ว เรียก ม้าอาชาไนย, ถ้าเป็นคนที่ฝึกหัดมาดีแล้ว เรียกว่า บุรุษอาชาไนย. (ป. อาชาเนยฺย; ส. อาชาเนย).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ธง อก อกจะแตก อกนิษฐ์ อกรรมกริยา อกรวบ อกรากล้วย อกสั่นขวัญแขวน อกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตก อกเมือง อกแล อกไหม้ไส้ขม
