อัปภาคย์

คำในภาษาไทย

หมายถึง [อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย; ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง. (อิเหนา), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. (ส.).

อ่านว่า /อับ-ปะ-พาก/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

พจนานุกรม Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: พจนานุกรม Team

ทีม พจนานุกรม คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำในภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรที่มีประสบการณ์มายาวนาน