พิริยพฤนท์คำในภาษาไทยหมายถึง [พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท). 0 0พิริยพฤนท์ อ่านว่าอ่านว่า /พิ-ริ-ยะ-พฺรึน/ ภาพประกอบพิริยพฤนท์