คำในภาษาไทย
ยอด
ยอด
หมายถึง น. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด, เช่น ยอดปราสาท ยอดเจดีย์ ยอดเขา, ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน; เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น เช่น ยอดคน ยอดหญิง ยอดสุนัข; จํานวนรวม เช่น ยอดเงิน; ฝี (ใช้ในราชาศัพท์ว่า พระยอด). (ปาก) ว. ที่สุด เช่น ยอดเยี่ยม ยอดรัก.
ภาพประกอบ ยอด
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระท่อม กำพู กุฎ,กุฎา กูฏ,กูฏา บรรลาย ปิ่น มุทธา มุรธา มูรธ,มูรธ-,มูรธา ยก สิขา เฉลิม
