คำในภาษาไทย หมวด ว
"คำในภาษาไทย หมวด ว" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
รวม คำในภาษาไทย หมวด ว ทั้งหมด มีดังต่อไปนี้ (หน้าที่ 4)
- วันมาฆบูชา
หมายถึง น. วันเพ็ญเดือน ๓ เป็นวันทำบุญพิเศษทางพระพุทธศาสนาเพื่อระลึกถึงความสำคัญ ๔ ประการ คือ ๑. วันเพ็ญดวงจันทร์เสวยมาฆฤกษ์ (ดวงจันทร์เดินมาถึงดาวฤกษ์ชื่อ มฆะ ส่วนในปีที่มีอธิกมาสจะตรงกับวันเพ็ญเดือน ๔) ๒. พระสงฆ์ ๑,๒๕๐ รูปมาประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย ๓. พระสงฆ์ที่มาประชุมกันในวันนั้นล้วนเป็นผู้ที่พระพุทธเจ้าทรงบวชให้ด้วยพระองค์เอง ซึ่งเรียกการบวชแบบนี้ว่า เอหิภิกขุอุปสัมปทา ๔. พระสงฆ์เหล่านั้นล้วนเป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้น, วันจาตุรงคสันนิบาต ก็เรียก. - วันยังค่ำ
หมายถึง (ปาก) ว. เสมอ, ทุกคราวไป, แน่ ๆ, เช่น แพ้วันยังคํ่า; ตลอดวัน เช่น ทำงานวันยังคํ่า. - วันรัฐธรรมนูญ
หมายถึง น. วันที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชทานรัฐธรรมนูญฉบับถาวรให้แก่ประชาชนชาวไทย ตรงกับวันที่ ๑๐ ธันวาคม. - วันลอย
หมายถึง (โหร) น. วันที่ถือว่าเป็นมงคลในเดือนทางจันทรคติสำหรับเริ่มกิจการต่าง ๆ, คู่กับ วันจม. - วันวิสาขบูชา
หมายถึง น. วันเพ็ญเดือน ๖ ซึ่งเป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระพุทธเจ้า. - วันสงกรานต์
หมายถึง น. วันเทศกาลเนื่องในการขึ้นปีใหม่อย่างเก่า ซึ่งกำหนดตามสุริยคติ ปรกติตกวันที่ ๑๓-๑๔-๑๕ เมษายน. - วันสหประชาชาติ
หมายถึง น. วันสถาปนาองค์การระหว่างประเทศ ซึ่งเรียกว่า องค์การสหประชาชาติ ตรงกับวันที่ ๒๔ ตุลาคม. - วันสารท
หมายถึง น. วันทำบุญสิ้นเดือน ๑๐. - วันสืบพยาน
หมายถึง (กฎ) น. วันที่ศาลเริ่มต้นทำการสืบพยาน. - วันสุกดิบ
หมายถึง น. วันเตรียมงาน ซึ่งเป็นวันก่อนถึงกำหนดวันงานพิธี ๑ วัน. - วันหน้า
หมายถึง น.วันที่จะมาถึงข้างหน้า เช่น วันหน้าจะพบกันใหม่, ใช้ว่า วันหลัง ก็มี. - วันหน้าวันหลัง
หมายถึง น. วันใดวันหนึ่งในอนาคต เช่น จะทำอะไรก็เผื่อวันหน้าวันหลังไว้บ้าง. - วันหลัง
หมายถึง น. วันหลังจากวันนี้ไป เช่น วันหลังจะมาเยี่ยมอีก, ใช้ว่า วันหน้า ก็มี. - วันออกพรรษา
หมายถึง น. วันที่สิ้นสุดการจำพรรษาแห่งพระสงฆ์ คือ วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑, วันปวารณา หรือ วันมหาปวารณา ก็เรียก. - วันอัฐมี
หมายถึง [-อัดถะ-] น. วันถวายพระเพลิงพระพุทธเจ้าในวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๖. - วันอาสาฬหบูชา
หมายถึง [-สานหะ-, -สานละหะ-] น. วันเพ็ญเดือน ๘ ซึ่งเป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา. - วันอุโบสถ
หมายถึง น. วันขึ้น ๑๕ คํ่า และวันแรม ๑๕ คํ่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๔ คํ่า เป็นวันที่พระลงอุโบสถฟังพระปาติโมกข์และเป็นวันที่พุทธศาสนิกชนถืออุโบสถศีลคือ ศีล ๘. - วันเข้าพรรษา
หมายถึง น. วันที่พระสงฆ์เริ่มเข้าจำพรรษา คือ วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๘. - วันเฉลิมพระชนมพรรษา
หมายถึง น. วันพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช และสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช. - วันเถลิงศก
หมายถึง น. วันขึ้นจุลศักราชใหม่ ปรกติตรงกับวันที่ ๑๕ เมษายน. - วันเนา
หมายถึง น. วันที่อยู่ถัดจากวันมหาสงกรานต์ หน้าวันเถลิงศก ปรกติตรงกับวันที่ ๑๔ เมษายน. - วันเพ็ญ
หมายถึง น. วันกลางเดือนนับตามจันทรคติ คือวันที่พระจันทร์ขึ้นเต็มดวง. - วันแข็ง
หมายถึง (โหร) น. วันซึ่งถือว่าดาวมีพลังแรง ได้แก่ วันอาทิตย์ วันอังคาร วันเสาร์. - วันแรกนา,วันแรกนาขวัญ
หมายถึง น. วันประกอบพิธีเริ่มไถนา ทางราชการเรียกว่า วันพระราชพิธีจรดพระนังคัล. - วันแรงงาน
หมายถึง น. วันหยุดงานเพื่อเป็นที่ระลึกแก่ผู้ใช้แรงงาน ตรงกับวันที่ ๑ พฤษภาคม, วันกรรมกร ก็เรียก. - วันแล้ววันเล่า
หมายถึง ว. เป็นเช่นนั้นติดต่อกันยาวนานไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ทำงานวันแล้ววันเล่าไม่รู้จักเสร็จ คอยวันแล้ววันเล่าก็ไม่มาสักที. - วันโกน
หมายถึง น. วันที่พระปลงผม คือ วันขึ้นและวันแรม ๑๔ คํ่า หรือวันแรม ๑๓ คํ่าของเดือนขาด, (ปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่ง เดือนหนึ่งมี ๔ วัน คือ ขึ้น ๗ คํ่า ขึ้น ๑๔ คํ่า แรม ๗ คํ่า และแรม ๑๔ คํ่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๓ คํ่า. - วับ
หมายถึง ว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ พูดขาดคำก็หายตัววับลับตาไป, บางทีก็เป็นคำซ้อน เพื่อเน้นหรือเพื่อความไพเราะ เป็น หายวับไปฉับพลัน หายวับไปกับตา เป็นต้น. - วับ ๆ,วับวาบ,วับวาม,วับแวบ
หมายถึง ว. ระยับตา เป็นอาการของแสงหรือเงาที่ปรากฏแล้วหายลับไปทันทีทันใดต่อเนื่องกัน เช่น แสงเพชรเป็นประกายวับ ๆ. - วับ ๆ หวำ ๆ
หมายถึง ว. รู้สึกวาบ ๆ ในใจด้วยความหวาดหวั่น เช่น ใจวับ ๆ หวำ ๆ เวลาจะเข้ารับการผ่าตัด. - วับ ๆ แวม ๆ
หมายถึง ว. มีแสงดับบ้างเรืองบ้างสลับกันไป เช่น แสงหิ่งห้อยดูวับ ๆ แวม ๆ, วับแวม ก็ว่า; อาการที่แต่งกายไม่มิดชิด เช่น ไม่ควรแต่งตัววับ ๆแวม ๆ ในสถานที่พึงเคารพ ดูไม่สุภาพ. - วับแวม
หมายถึง ว. มีแสงดับบ้างเรืองบ้างสลับกันไป เช่น แลเห็นแสงไฟจากกระโจมไฟวับแวม, วับ ๆ แวม ๆ ก็ว่า. - วัปป,วัปป-,วัปปะ
หมายถึง [วับปะ-] น. การหว่านพืช เช่น พิธีวัปปมงคล; ฝั่งน้ำ. (ป. วป ว่า ผู้หว่านพืช; ส. วปฺร ว่า ฝั่งน้ำ ทุ่งที่หว่านพืชไว้ ทุ่ง). - วัมมิกะ
หมายถึง น. จอมปลวก. (ป. วมฺมีก; ส. วลฺมีก). - วัย,วัย-
หมายถึง [ไว, ไวยะ-] น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. (ป., ส. วย). - วัยกลางคน
หมายถึง น. วัยที่มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาวแต่ยังไม่แก่ อายุประมาณ ๓๐-๕๐ ปี. - วัยกำดัด
หมายถึง น. วัยรุ่น. - วัยขบเผาะ
หมายถึง ว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว. - วัยคะนอง
หมายถึง น. วัยหนุ่มสาวที่ชอบสนุกสนาน, วัยหนุ่มสาวที่กำลังฮึกห้าว. - วัยงาม
หมายถึง น. ลักษณะของหญิงที่ดูงามทุกวัย เป็นลักษณะอย่าง ๑ ในเบญจกัลยาณี. - วัยจูง
หมายถึง น. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม. - วัยฉกรรจ์
หมายถึง น. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง. - วัยชรา
หมายถึง น. วัยที่ต่อจากวัยกลางคน อายุเกิน ๖๐ ปี. - วัยทารก
หมายถึง น. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา. - วัยรุ่น
หมายถึง น. วัยที่มีอายุประมาณ ๑๓-๑๙ ปี, วัยกำดัด ก็ว่า. - วัยวุฒิ
หมายถึง [ไวยะวุดทิ, ไวยะวุด] น. ความเป็นผู้ใหญ่โดยอายุ. (ป. วย + วุฑฺฒิ). - วัยสาว
หมายถึง น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่หญิง. - วัยหนุ่ม
หมายถึง น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่ชาย. - วัยหนุ่มสาว
หมายถึง น. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี. - วัยอุ้ม
หมายถึง น. วัยของเด็กก่อนวัยจูง. - วัยเด็ก
หมายถึง น. วัยที่อายุยังน้อย. - วัยแล่น
หมายถึง น. วัยของเด็กถัดจากวัยจูง. - วัลก์
หมายถึง (แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.). - วัลคุ
หมายถึง [วันละคุ] (แบบ) ว. งาม, สวย, น่ารัก; ไพเราะ. (ส. วลฺคุ; ป. วคฺคุ). - วัลย์
หมายถึง น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส. วลฺลี). - วัลลภ
หมายถึง [วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.). - วัลลี
หมายถึง น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส.). - วัว
หมายถึง ดู งัว ๕. - วัว
หมายถึง น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos taurus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ ลำตัวมีสีต่าง ๆ เช่น นํ้าตาล นวล เขาโค้ง สั้น มีเหนียงห้อยอยู่ใต้คอถึงอก ขนปลายหางเป็นพู่, โค ก็เรียก, (ปาก) งัว. - วัวตัวผู้
หมายถึง น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพผลคุนี มี ๒ ดวง, ดาวงูเมีย ดาวปุรพผลคุนี หรือ ดาวปุพพผลคุนี ก็เรียก. - วัวตัวเมีย
หมายถึง น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตรผลคุนี มี ๒ ดวง, ดาวเพดาน หรือ ดาวอุตตรผลคุนี ก็เรียก. - วัวทะเล
หมายถึง ดู พะยูน. - วัวพันหลัก
หมายถึง (สำ) ว. อาการที่วกหรือย้อนกลับไปหาจุดเริ่มต้น เช่น ให้การเป็นวัวพันหลัก, ลักษณะที่วกหรือย้อนกลับไปหาบุคคลที่เป็นต้นตอผู้รับผิดชอบ (มักใช้ในทางชู้สาว) มาจากสำนวนเต็มว่า แม่สื่อแม่ชัก ไม่ได้เจ้าตัว เอาวัวพันหลัก หมายความว่า ชายที่ใช้แม่สื่อไปติดต่อหญิงที่ตนชอบ แล้วไม่ได้ตัวหญิงคนนั้น เลยเอาแม่สื่อนั้นเองเป็นภรรยา หรือผู้หญิงทำทีรับอาสาไปติดต่อหญิงคนใดคนหนึ่งให้แก่ชาย แต่ในที่สุดก็เอาตัวเองเข้าพัวพันจนได้ชายคนนั้นเป็นสามี. - วัวลืมตีน
หมายถึง (สำ) น. คนที่ได้ดีแล้วลืมฐานะเดิมของตน. - วัวสันหลังหวะ
หมายถึง น. คนที่มีความผิดติดตัวทำให้คอยหวาดระแวง, วัวสันหลังขาด ก็ว่า. - วัวหายล้อมคอก
หมายถึง (สำ) น. ของหายแล้วจึงจะเริ่มป้องกัน, เรื่องเกิดขึ้นแล้วจึงคิดแก้ไข. - วัวเขาเกก
หมายถึง น. วัวที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน; โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, ควายเขาเกก ก็ว่า. - วัวเถลิง
หมายถึง น. วัวเปลี่ยว, วัวหนุ่ม. - วัวใครเข้าคอกคนนั้น
หมายถึง (สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง. - วัส,วัส-,วัสสะ
หมายถึง [วัดสะ-] น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. (ป.; ส. วรฺษ). - วัสคณนา
หมายถึง [วัดสะคะนะนา] น. การนับปี. (ป. วสฺส + คณนา). - วัสดุ
หมายถึง [วัดสะดุ] น. วัตถุที่นำมาใช้ เช่น วัสดุก่อสร้าง; ของใช้ที่มีอายุการใช้ในระยะเวลาสั้น ๆ เช่น กระดาษ ดินสอ (ใช้แก่การงบประมาณ). (ส. วสฺตุ; ป. วตฺถุ). - วัสตร์
หมายถึง (แบบ) น. วัตถ์, ผ้า, เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ). - วัสนะ
หมายถึง [วัดสะนะ] (แบบ) น. ฝนตก. (ป. วสฺสน; ส. วรฺษณ). - วัสน์
หมายถึง (แบบ) น. วสนะ. (ป., ส.). - วัสสาน,วัสสาน-,วัสสานะ
หมายถึง [วัดสานะ-] น. ฤดูฝน, หน้าฝน. (ป. วสฺสาน ว่า ฤดูฝน). - วัสสานฤดู
หมายถึง [วัดสานะรึดู] น. ฤดูฝน, ในกลุ่มประเทศเขตร้อนอันมีประเทศไทยรวมอยู่ด้วย แบ่งฤดูกาลออกเป็น ๓ ฤดู คือ ฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน ช่วงระยะเวลาของแต่ละฤดูในแต่ละท้องถิ่นหรือประเทศอาจแตกต่างกันไปบ้างและไม่ค่อยตรงกัน เฉพาะในภาคกลางของประเทศไทย ฤดูฝนเริ่มต้นประมาณตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนตุลาคม หรือทางจันทรคติเริ่มต้นวันแรมค่ำหนึ่ง เดือน ๘ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒, บางทีก็เขียนเพี้ยนไปเป็น วสันต์. (ป. วสฺสาน + ส. ฤตุ = ฤดูฝน). - วัสโสทก
หมายถึง น. นํ้าฝน. (ป.). - วา
หมายถึง น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. - วา
หมายถึง น. เพลงปี่พาทย์ทำนองหนึ่ง ใช้บรรเลงก่อนตัวแสดงออกแสดง เพื่อให้ผู้ชมรู้ว่าการแสดงจะเริ่มแล้ว. - วาก
หมายถึง ว. เปล่า, หาย, ว้าเหว่, เช่น ใจวาก. - วาก,วาก-,วาก-,วากะ
หมายถึง [วากะ-] น. เปลือกไม้, ป่าน, ปอ. (ป.; ส. วลฺก). - วากจิรพัสตร์
หมายถึง น. ผ้าที่ทำด้วยเปลือกไม้, ผ้าป่าน. (ป. วากจิร ว่า ที่ทำด้วยเปลือกไม้ + ส. วสฺตฺร ว่า ผ้า). - วากย,วากย-,วากยะ
หมายถึง [วากกะยะ] น. คำพูด, คำกล่าว, ถ้อยคำ, ประโยค. (ป., ส.). - วากยสัมพันธ์
หมายถึง น. ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่แยกความออกเป็นประโยค ๆ และบอกความเกี่ยวข้องของคำในประโยค. - วากรา
หมายถึง [วากกะรา] (แบบ) น. ตาข่าย; บ่วง, เครื่องดักสัตว์. (ป.; ส. วาคุรา). - วาง
หมายถึง ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นจากมือหรือบ่าเป็นต้นด้วยอาการกิริยาต่าง ๆ ตามที่ต้องการ เช่น วางข้าวของเรียงเป็นแถว วางกับดักหนู วางกระดานลงกับพื้น วางเสาพิงกับผนัง; กำหนด, ตั้ง, เช่น วางกฎ วางเงื่อนไข วางรากฐาน; จัดเข้าประจำที่ เช่น วางคน วางยาม, วางกำลัง; ปล่อยวาง เช่น วางอารมณ์ วางธุระ; (กลอน) อาการที่เคลื่อนไปโดยรีบร้อน เช่น ขี่ช้างวางวิ่ง. - วางก้าม
หมายถึง ก. ทำท่าใหญ่โต, ทำท่าเป็นนักเลงโต, วางโต ก็ว่า. - วางขรึม
หมายถึง ก. ทำท่าขรึม. - วางข้อ
หมายถึง ก. แสดงท่าทางว่าเก่งกล้า, แสดงท่าทางอวดดี, เช่น ทำวางข้อเป็นลูกเศรษฐี. - วางฎีกา
หมายถึง ก. ยื่นใบแจ้งขอเบิกเงินจากคลัง; ยื่นฎีกาอาราธนาพระสงฆ์ (มักใช้เนื่องในงานพระราชพิธีหรือรัฐพิธี). - วางตลาด
หมายถึง ก. นำสินค้าออกวางขายตามร้านทั่วไป. - วางตัว
หมายถึง ก. ประพฤติตน เช่น วางตัวไม่ดี คนอื่นจะดูถูกได้, ปฏิบัติตน เช่น วางตัวเป็นกลาง ไม่เข้าข้างใคร. - วางตัวเป็นกลาง
หมายถึง ก. ไม่เข้าข้างใคร เช่น พี่น้องทะเลาะกัน เขาเลยต้องวางตัวเป็นกลาง. - วางตา
หมายถึง ก. ละสายตา, มักใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ดูไม่วางตา. - วางทรัพย์
หมายถึง (กฎ) น. การที่บุคคลผู้ชำระหนี้นำทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้ไปวางไว้ ณ สำนักงานวางทรัพย์ประจำตำบลที่จะต้องชำระหนี้เพื่อประโยชน์แก่เจ้าหนี้ ในกรณีที่เจ้าหนี้บอกปัดไม่ยอมรับชำระหนี้หรือไม่สามารถจะรับชำระหนี้ได้ เพื่อให้หลุดพ้นจากหนี้นั้น. - วางท่า
หมายถึง ก. ทำท่าไว้ยศ เช่น วางท่าเป็นอธิบดี, วางปุ่ม ก็ว่า. - วางปึ่ง
หมายถึง ก. ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย; ทำทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ. - วางปุ่ม
หมายถึง ก. ทำท่าไว้ยศ, วางท่า ก็ว่า. - วางผังเมือง
หมายถึง ก. ควบคุมและกำหนดแนวทางในการพัฒนาเมืองและสภาพแวดล้อม โดยคำนึงถึงความสุข ความสะดวกสบาย ความปลอดภัย ความประหยัด และความสวยงามของชุมชนเป็นส่วนรวม.