คำในภาษาไทย หมวด ย
"คำในภาษาไทย หมวด ย" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
รวม คำในภาษาไทย หมวด ย ทั้งหมด มีดังต่อไปนี้ (หน้าที่ 8)
- เยิ่น
หมายถึง ว. มีระยะยาวหรือนานยืดออกไป; เนิบ เช่น อ่อนเยิ่น. - เยิ่นเย้อ
หมายถึง ว. ยืดยาด, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, (โดยมากใช้แก่คำพูดหรือข้อความ) เช่น พูดจาเยิ่นเย้อ ข้อความเยิ่นเย้อ. - เยิ้ม
หมายถึง ก. ซึมออกมาแทบหยด เช่น นํ้าเกลือเยิ้ม น้ำเหลืองเยิ้ม, ชุ่มมากแทบหยด เช่น ใส่นํ้ามันจนเยิ้ม, (โดยมากใช้แก่นํ้าหรือของเหลวที่มีลักษณะเหนียวเหนอะหนะ); โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เห็นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นัยน์ตาเยิ้ม. - เยีย
หมายถึง น. ยุ้งข้าว. (ไทยใหญ่). - เยีย
หมายถึง ว. งามยิ่ง, งามเพริศพริ้ง, เยียรยง. - เยีย
หมายถึง (ถิ่น) ก. ทำ. - เยีย
หมายถึง น. เรียกไก่ตัวผู้ที่มีรูปร่างคล้ายไก่ตัวเมียว่า ไก่เยีย. (เทียบ ข. ญี ว่า สัตว์ตัวเมีย). - เยียงผา
หมายถึง ดู เลียงผา ๑. - เยียดยัด
หมายถึง ก. ยัดเยียด. - เยียน
หมายถึง ก. ไปมาหาสู่, มักใช้ควบกับคำ เยี่ยม เป็น เยี่ยมเยียน, เยือน ก็ว่า. - เยียบ
หมายถึง ก. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น, มักใช้ควบกับคำ เย็น เป็น เย็นเยียบ หรือ เยียบเย็น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ. - เยียมั่ง
หมายถึง ก. ทำเป็นคนมั่งมี. - เยียรบับ
หมายถึง [-ระบับ] น. ผ้าซึ่งทอด้วยทองแล่งกับไหมแต่มีไหมน้อยกว่า, ส้ารบับ ก็ว่า. - เยียรยง
หมายถึง [เยียระยง] (กลอน) ว. งามยิ่ง, งามเพริศพริ้ง, ใช้ว่า เยีย ก็มี. - เยียว
หมายถึง สัน. ผิว่า, แม้ว่า, ถ้า. - เยียวยง
หมายถึง (กลอน) ว. งามยิ่ง. - เยียวยา
หมายถึง ก. บำบัดโรค, แก้โรค, เช่น ไม่มีหมอจะมาเยียวยาได้; แก้ไข, ทำให้ดีขึ้น, เช่น เศรษฐกิจกำลังทรุดหนัก ยากที่จะเยียวยาได้. - เยียใด
หมายถึง ก. ทำไฉน. - เยียใหญ่
หมายถึง ก. ทำเป็นคนใหญ่โต, มักใหญ่ใฝ่สูง. - เยี่ยง
หมายถึง น. อย่าง, แบบอย่าง, เช่น จงเอาเยี่ยงกา อย่าถือเป็นเยี่ยงอย่าง. ว. เช่น, ใช้ว่า เยื่อง ก็มี. - เยี่ยงอย่าง
หมายถึง น. อย่าง, แบบอย่าง, เช่น จงเอาเยี่ยงกา อย่าถือเป็นเยี่ยงอย่าง. ว. เช่น, ใช้ว่า เยื่อง ก็มี. - เยี่ยม
หมายถึง ก. ไปถามข่าวทุกข์สุข, ไปหา, เช่น ไปเยี่ยมญาติ มาเยี่ยมบ้าน; ชะโงกหน้าออกไป เช่น เยี่ยมหน้าต่าง; โผล่ออก เช่น พระจันทร์เยี่ยมขอบฟ้า. - เยี่ยม
หมายถึง ว. ยิ่ง, เด่น, เลิศ, เช่น ดีเยี่ยม เขาเยี่ยมทางคำนวณ. - เยี่ยม ๆ มอง ๆ
หมายถึง ก. โผล่มองบ่อย ๆ (เพื่อให้เห็น หรือเพื่อให้รู้ว่ามีใครหรืออะไรอยู่ข้างใน). ว. อาการที่ด้อมแอบดูบ่อย ๆ เช่น มีคนแปลกหน้ามาเยี่ยม ๆ มอง ๆ. - เยี่ยมกราย
หมายถึง ก. กรายมาให้เห็น เช่น นานแล้วไม่เยี่ยมกรายมาเลย. - เยี่ยมยอด
หมายถึง ว. ดีที่สุด, เลิศที่สุด, ยอดเยี่ยม ก็ว่า. - เยี่ยมวิมาน
หมายถึง น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. - เยี่ยมเยียน
หมายถึง ก. ไปมาหาสู่ถามข่าวคราว. - เยี่ยมเยือน
หมายถึง ก. ไปมาหาสู่ถามข่าวคราว. - เยี่ยว
หมายถึง น. ของเหลวที่เสียซึ่งไตขับถ่ายออกจากโลหิต, นํ้าปัสสาวะ, (ปาก) น้ำเบา. ก. ถ่ายปัสสาวะ, (ปาก) เบา. - เยี่ยวงัว
หมายถึง (ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)]. - เยี่ยวอูฐ
หมายถึง น. ยาดมชนิดหนึ่ง มีองค์ประกอบเป็นเม็ดแอมโมเนียมคาร์บอเนตผสมนํ้าแอมโมเนียและสารหอมบางอย่าง ใช้สูดดมแก้อาการวิงเวียน. - เยือ
หมายถึง (ถิ่น) ว. นาน. - เยือก
หมายถึง ว. อาการที่ไหวน้อย ๆ เช่น พายุพัดเรือนไหวเยือก. - เยือก
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นยะเยือก หรือ เย็นเยือก ก็ว่า. - เยือกเย็น
หมายถึง ว. มีจิตใจหนักแน่น ไม่ฉุนเฉียวโกรธง่าย เช่น สำคัญที่เป็นคนเยือกเย็น จึงจะตัดสินปัญหาได้อย่างรอบคอบ. - เยือง
หมายถึง ก. เยื้อง. - เยือง
หมายถึง ดู เลียงผา ๑. - เยือน
หมายถึง ก. เยี่ยม เช่น ลมหนาวมาเยือน ไปเยือนยุโรป. - เยื่อ
หมายถึง น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่. - เยื่อง
หมายถึง ว. เยี่ยง. - เยื่อเคย
หมายถึง น. กุ้งเคย, กะปิ, กะปิที่ทำจากกุ้งเคย. - เยื่อใย
หมายถึง น. ความเกี่ยวพันแม้จะขาดกันไปแล้ว แต่ก็ยังมีอาลัยเหลืออยู่, ความผูกพันที่ยังตัดไม่ขาด, เช่น เขาทิ้งไปอย่างไม่มีเยื่อใย. - เยื้อ
หมายถึง ก. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้น, มักใช้ว่า ยืดเยื้อ. - เยื้อง
หมายถึง ก. เอี้ยว, ย้ายไป, เดินอย่างไว้ท่าทาง, เช่น เดินเยื้องตัวแล้วซัดแขนอย่างละครรำ. ว. เฉียงจากจุดตรงข้ามเล็กน้อย เช่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์อยู่เยื้องกับโรงพยาบาลศิริราช. - เยื้องกราย
หมายถึง ก. เดินอย่างมีท่างาม เช่น นางแบบเยื้องกรายมาทีละคน ๆ; เดินก้าวเฉียงและกางแขนเพื่อดูท่าทีของคู่ต่อสู้อย่างการเยื้องกรายในการตีกระบี่กระบอง (ใช้แก่ศิลปะการต่อสู้). - เยื้องยัก
หมายถึง ก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า. - เยื้องย่าง
หมายถึง ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, ย่างเยื้อง ก็ว่า. - เยื้อน
หมายถึง ก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม. - เย็ด
หมายถึง (ปาก) ก. ร่วมประเวณี. - เย็น
หมายถึง ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกน้ำแข็งเป็นต้น, หนาว, หายร้อน, ตรงข้ามกับ ร้อน; ไม่รู้สึกกระวนกระวาย เช่น เย็นใจ. - เย็น
หมายถึง น. เวลาใกล้คํ่า ประมาณ ๑๖-๑๘ นาฬิกา. - เย็นฉ่ำ
หมายถึง ว. เย็นชุ่มชื้น เช่น หลังฝนตกอากาศเย็นฉ่ำ. - เย็นชา
หมายถึง ว. แสดงอาการเฉยเมยไม่สนใจใยดี เช่น เดี๋ยวนี้เขาแสดงอาการเย็นชา, ชาเย็น ก็ว่า. - เย็นชืด
หมายถึง ว. เย็นอย่างสิ่งไม่มีชีวิต เช่น เขานอนตายตัวเย็นชืด, เย็นจนหมดรสชาติ เช่น แกงเย็นชืด. - เย็นชื่น
หมายถึง ว. เย็นสบาย เช่น ฝนตกใหม่ ๆ อากาศเย็นชื่น. - เย็นชื้น
หมายถึง ว. เย็นอย่างมีไอน้ำซึมซาบอยู่ เช่น ฝนตกติดกันหลายวันอากาศเย็นชื้น. - เย็นตา
หมายถึง ว. ชื่นตา, สบายตา, ดูแล้วสบายใจ, เช่น สีเขียวอ่อนเย็นตา. - เย็นตาโฟ
หมายถึง น. อาหารแบบจีนอย่างหนึ่งคล้ายก๋วยเตี๋ยว แต่ใส่ผักบุ้ง ปลาหมึกแช่ด่าง เต้าหู้ เลือดหมู ลูกชิ้นปลา แมงกะพรุน และน้ำเต้าหู้ยี้หรือซอสมะเขือเทศ. (จ.). - เย็นยะเยือก
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นเยือก หรือ เยือกเย็น ก็ว่า. - เย็นวาบ
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกเย็นในทันทีทันใดแล้วก็หายไป เช่น ลมพัดกระโชกเข้ามารู้สึกเย็นวาบ. - เย็นวูบ
หมายถึง ว. อาการที่ความเย็นมากระทบตัวโดยฉับพลันแล้วก็หายไป เช่น เข้าไปในห้องปรับอากาศรู้สึกเย็นวูบ. - เย็นหู
หมายถึง ว. รื่นหู, ไม่ขัดหู, ฟังแล้วสบายใจ, เช่น พูดจาไพเราะนุ่มนวลฟังแล้วเย็นหู เสียงเขาฟังแล้วเย็นหู. - เย็นเจี๊ยบ
หมายถึง ว. เย็นมาก เช่น น้ำแข็งเย็นเจี๊ยบ. - เย็นเฉียบ
หมายถึง ว. เย็นจัด เช่น หน้าหนาวน้ำในลำธารเย็นเฉียบ. - เย็นเฉื่อย
หมายถึง ว. เย็นเพราะลมพัดมาเรื่อย ๆ เช่น ตรงนี้ลมพัดเย็นเฉื่อย; มีอารมณ์เรื่อย ๆ ช้า ๆ เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เย็นเฉื่อย. - เย็นเตาโฟ
หมายถึง น. อาหารแบบจีนอย่างหนึ่งคล้ายก๋วยเตี๋ยว แต่ใส่ผักบุ้ง ปลาหมึกแช่ด่าง เต้าหู้ เลือดหมู ลูกชิ้นปลา แมงกะพรุน และน้ำเต้าหู้ยี้หรือซอสมะเขือเทศ. (จ.). - เย็นเยียบ
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ, เยียบเย็น ก็ว่า. - เย็นเยือก
หมายถึง ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ เช่น บนยอดดอยน้ำค้างตกเย็นเยือก หน้าหนาวอากาศบนภูเขาเย็นเยือก, เย็นยะเยือก หรือ เยือก ก็ว่า. - เย็นใจ
หมายถึง ก. สบายใจ, ไม่ยุ่งใจ, ไม่ต้องกังวลใจ, ไม่ร้อนใจ, เช่น เรื่องนี้เย็นใจได้ สำเร็จแน่. - เย็บ
หมายถึง ก. ทำให้ติดกันโดยใช้เข็มร้อยด้ายหรือเชือกเป็นต้นแทงขึ้นแทงลง เช่น เย็บผ้า เย็บกระสอบ, ใช้ตอกหรือหวายเป็นต้นที่มีปลายแหลมแทงขึ้นลงเพื่อร้อยสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ติดกัน เช่น เย็บจาก, ใช้เครื่องอุปกรณ์กดทำให้กระดาษติดกันด้วยลวดเย็บ เช่น เย็บกระดาษ, กลัดให้ติดกันด้วยไม้กลัดเป็นต้น เช่น เย็บกระทง. - เย็บกี่
หมายถึง ก. ใช้ด้ายเย็บแผ่นกระดาษด้วยวิธีร้อยทีละปึกเล็ก ๆ เพื่อประกอบเข้าเป็นเล่มในลักษณะที่ทำให้เปิดเล่มได้เต็มที่. - เย็บจักร
หมายถึง ก. เย็บด้วยจักร. - เย็บด้าย
หมายถึง ก. ใช้ด้ายเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. - เย็บปาก
หมายถึง (ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด. - เย็บมือ
หมายถึง ก. เย็บด้วยมือ. - เย็บมุงหลังคา
หมายถึง ก. เย็บอก. - เย็บลวด
หมายถึง ก. ใช้ลวดเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. - เย็บล้มตะเข็บ
หมายถึง ก. เรียกวิธีเย็บผ้าแบบหนึ่ง โดยเย็บ ๒ ครั้ง เมื่อเย็บครั้งหนึ่งแล้ว จับตะเข็บให้ราบลง แล้วเย็บลงไปบนตะเข็บนั้นอีกครั้งหนึ่ง. - เย็บสวน
หมายถึง ก. เย็บกลีบดอกไม้และใบไม้บนใบมะพร้าวหรือก้านกล้วยทำเป็นแถบยาวสำหรับประดับตกแต่งงานเครื่องสด. - เย็บอก
หมายถึง ก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษตามแนวกึ่งกลาง เพื่อพับประกอบเข้าเป็นเล่ม, เย็บมุงหลังคา ก็เรียก. - เย็บเล่ม
หมายถึง ก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษเพื่อประกอบเข้าเป็นเล่ม. - เย็บแบบ
หมายถึง ก. เย็บกลีบดอกไม้ติดบนใบตองเป็นรูปต่าง ๆ. - เย็บแผล
หมายถึง ก. ทำให้แผลติดกันโดยใช้เอ็นหรือไหมเย็บ หรือใช้ปลิงเกาะ. - เย่อ
หมายถึง ก. เอามาด้วยแรงบังคับโดยการฉุดรั้งแย่งกัน, ใช้แรงฉุดรั้งดึงกันไปมา. - เย่อหยิ่ง
หมายถึง ว. จองหองเกินฐานะ, แสดงอาการยโสโอ้อวด, ถือตัว, อวดดี. - เย้
หมายถึง ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้. - เย้ย
หมายถึง ก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ. - เย้ยหยัน
หมายถึง ก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ. - เย้า
หมายถึง ก. หยอก, สัพยอก. - เย้า
หมายถึง น. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ เรียกตัวเองว่า เมี่ยน พูดภาษาเมี่ยนในตระกูลแม้ว-เย้า. - เย้าหยอก
หมายถึง ก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, หยอกเย้า ก็ว่า. - แยก
หมายถึง ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น แผ่นดินแยก, แตกหรือทำให้แตกออกเป็นทาง เช่น แม่นํ้าแยก ทางแยก, ไม่รวมกัน เช่น แยกกันอยู่. - แยกตัว
หมายถึง ก. ผละออก เช่น เขาแยกตัวออกจากพรรคพวก; ไม่ผสมกลมกลืนกัน เช่น น้ำกับน้ำมันแยกตัวกัน; แบ่งตัวเพื่อขยายจำนวน เช่น เซลล์แยกตัวออกจากกันเป็นทวีคูณ. - แยกธาตุ
หมายถึง ก. ทำให้ธาตุที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แยกออกจากกัน. - แยกย้าย
หมายถึง ก. แยกกันไปคนละทาง เช่น พองานเลิกต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน, แยกและย้ายไปอยู่คนละแห่ง เช่น เมื่อพ่อแม่ตายลูก ๆ ก็แยกย้ายไปหาที่อยู่ใหม่. - แยกสี
หมายถึง ก. แยกแม่พิมพ์ออกตามแม่สี ๓ สี. - แยกเขี้ยว
หมายถึง ก. เผยอริมฝีปากให้เห็นเขี้ยวด้วยอาการโกรธหรือขู่ เช่น เสือแยกเขี้ยว, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงพูดด้วยความโกรธหรือขู่. - แยกแยะ
หมายถึง ก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป. - แยกแย้ง
หมายถึง ก. แยกไปคนละทาง, ไม่ลงรอยกัน.