คำในภาษาไทย หมวด ท
"คำในภาษาไทย หมวด ท" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
รวม คำในภาษาไทย หมวด ท ทั้งหมด มีดังต่อไปนี้ (หน้าที่ 10)
- ทุรัศ
หมายถึง (กลอน) ว. ไกล เช่น ทุรัศกันดาร. (ส.; ป. ทูร). - ทุราคม
หมายถึง น. การถึงลำบาก, การอยู่ทางไกล. (ป.). - ทุราจาร
หมายถึง น. ความประพฤติชั่วช้าเลวทรามในที่ซึ่งไม่ควร. (ป.). - ทุราธวา
หมายถึง [ทุราทะวา] (กลอน) น. ทางลำบาก, ทางทุรกันดาร. [ส. ทุรธฺวา, ทุรฺ- (ยาก, ลำบาก) + อธฺวนฺ (ทางไกล)]. - ทุลักทุเล
หมายถึง ว. อาการที่เป็นไปอย่างขลุกขลัก ยุ่งยาก วุ่นวาย ไม่เป็นระเบียบ. - ทุวิธะ
หมายถึง (แบบ) ว. ๒ อย่าง. (ป.). - ทุศีล
หมายถึง ว. ล่วงละเมิดศีลหรือวินัย (มักใช้แก่นักบวชนักพรต). (ส.; ป. ทุสฺสีล). - ทุษฐ,ทุษฐ-
หมายถึง [ทุดถะ-] ก. ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทุฏฺ). - ทุส,ทุส-,ทุสสะ
หมายถึง [ทุดสะ-] (แบบ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. (ป. ทุสฺส). - ทุสสีล
หมายถึง [ทุดสีน] (แบบ) ว. ทุศีล. (ป.). - ทุเรศ
หมายถึง (ปาก) คำพูดแสดงความรู้สึกเมื่อประสบสิ่งที่ขัดหูขัดตาหรือเป็นที่น่าสมเพชเป็นต้น. - ทุเรียน
หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นชนิด Durio zibethinus L. ในวงศ์ Bombacaceae ผลเป็นพู ๆ มีหนามแข็งเต็มทั่วลูก เนื้อมีรสหวานมัน มีหลายพันธุ์ เช่น กบ ก้านยาว กำปั่น ทองย้อย หมอนทอง. - ทุเรียนเทศ
หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Annona muricata L. ในวงศ์ Annonaceae ผลมีหนามขรุขระ รสหวานอมเปรี้ยว กินได้, ทุเรียนแขก ก็เรียก. - ทุเรียนแขก
หมายถึง ดู ทุเรียนเทศ. - ทุเลา
หมายถึง ก. ค่อยยังชั่ว เช่น ไข้ทุเลา; ผ่อนผัน เช่น ขอทุเลาไปอีกสัก ๒-๓ วัน. - ทุ่ง
หมายถึง น. ที่ราบโล่ง. - ทุ่ง
หมายถึง น. ขี้. ก. ขี้. - ทุ่น
หมายถึง น. สิ่งที่ลอยนํ้าสำหรับให้สิ่งอื่นเกาะหรือเพื่อพยุงสิ่งอื่นให้ลอยนํ้า เช่น ทุ่นแพ ทุ่นทอดสะพาน หรือสำหรับเป็นที่ผูกจอดเรือ เช่น ทุ่นสมอ หรือสำหรับเป็นเครื่องหมายในการเดินเรือ เช่น ทุ่นนำร่อง, โดยปริยายหมายถึงพยัญชนะ อ ที่เป็นทุ่นให้สระเกาะ เช่น อา อี อู. ก. ผ่อนหรือช่วยให้สิ้นเปลืองน้อยลง เช่น ทุ่นแรง ทุ่นเวลา ทุ่นสตางค์. - ทุ่นระเบิด
หมายถึง น. เครื่องกีดขวางที่มีอำนาจระเบิด ผูกโซ่ถ่วงให้ลอยประจำอยู่ใต้นํ้าเพื่อทำลายหรือต่อต้านการบุกรุกของฝ่ายศัตรูทางทะเล, ถ้าใช้ฝังพรางไว้บนบก เรียกว่า ทุ่นระเบิดบก, เรียกอาณาบริเวณที่วางทุ่นระเบิดไว้เพื่อป้องกันปิดล้อม หรือจำกัดการเคลื่อนไหวของฝ่ายศัตรูทั้งทางทะเลและทางบกว่า สนามทุ่นระเบิด, เรียกลักษณะการทำลายทุ่นระเบิดที่ศัตรูวางไว้ในทะเลว่า กวาดทุ่นระเบิด. - ทุ่นอวน
หมายถึง น. ทุ่นสำหรับผูกอวนไม่ให้จม. - ทุ่นเบ็ด
หมายถึง น. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด. - ทุ่ม
หมายถึง ก. เอาของหนัก ๆ ทิ้งลงไป เช่น เอาก้อนหินทุ่มลงไปในนํ้า, ทิ้งทับลง, ทิ้งถมลง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทุ่มเงิน; ตี เช่น กระทุ่มดั่งทุ่มกร ตีอก เรียมฤๅ. (ตะเลงพ่าย). น. วิธีนับเวลาตามประเพณีสำหรับ ๖ ชั่วโมงแรกของกลางคืน ตั้งแต่ ๑๙ นาฬิกา ถึง ๒๔ นาฬิกา เรียกว่า ๑ ทุ่ม ถึง ๖ ทุ่ม, แต่ ๖ ทุ่ม นิยมเรียกว่า สองยาม. - ทุ่มตลาด
หมายถึง ก. นำสินค้าจำนวนมากออกขายในราคาที่ตํ่ากว่าราคาปรกติ; (กฎ) นำสินค้าเข้ามาจำหน่ายในประเทศในราคาที่ตํ่ากว่าราคาปรกติของสินค้านั้น อันก่อหรืออาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่กิจการอุตสาหกรรมภายในประเทศ. (อ. dumping). - ทุ่มเถียง
หมายถึง ก. เถียงกันรุนแรงอย่างทะเลาะ. - ทุ่มเท
หมายถึง ก. ยอมเสียสละให้อย่างล้นเหลือหรือเต็มกำลังความสามารถ เช่น ทุ่มเทเงินทอง ทุ่มเทกำลังความคิด. - ทุ้ง
หมายถึง ว. ตุง, ตุ่ยออกมา. น. ฝักบัวที่ย้อยลงมา เช่น เปิดนํ้าลงตามทุ้งสหัสธารา. (สิบสองเดือน). - ทุ้ง
หมายถึง ก. กระทุ้ง เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน. (มณีพิชัย). - ทุ้ม
หมายถึง ว. ไม่แหลม, ตํ่าแต่มีความนุ่มนวลไม่แกร่งกร้าว, (ใช้แก่เสียง). น. เรียกระนาดที่มีเสียงตํ่ากว่าระนาดเอก แต่มีเสียงนุ่มนวลกว่า มีไม้นวม ๒ อันสำหรับตี ว่า ระนาดทุ้ม. - ทุ้ย
หมายถึง ก. พูดเดาส่ง, พูดพุ่งส่ง. - ทู
หมายถึง (กลอน) ว. สอง เช่น ลูกเสือสนองคำโคทู. (เสือโค). - ทู
หมายถึง น. (๑) ชื่อปลาทะเลชนิด Rastrelliger brachysoma ในวงศ์ Scombridae ตัวยาวเรียว แบนข้างเป็นรูปกระสวย คอดหางแคบ ปากกว้างเอียงขึ้นเล็กน้อย มีครีบหลัง ๒ ตอน ตอนที่ ๒ อยู่ตรงข้ามกับครีบก้น โดยต่างก็มีครีบย่อย ๕ อัน เรียงต่ออยู่ข้างท้าย เกล็ดเล็กบาง ข้างหลังสีนํ้าเงิน ชิดโคนครีบหลังตอนแรกมีจุดสีดำ ๓-๖ จุดเรียงอยู่ ๑ แถว ข้างท้องสีขาวเงิน อาศัยรวมกันเป็นฝูงใหญ่ใกล้ผิวนํ้า. (๒) ดู ลัง ๒. - ทูกัง
หมายถึง น. ชื่อปลาทะเลชนิด Arius leiotetocephalus ในวงศ์ Ariidae ไม่มีเกล็ด มีหนวด ส่วนหน้าของครีบหลังและครีบอกมีก้านครีบเป็นเงี่ยง จัดอยู่ในพวกปลากดขนาดใหญ่ แต่แตกต่างจากปลาชนิดอื่นในสกุลเดียวกัน โดยมีกระดูกบริเวณท้ายทอยเป็นแผ่นกลมรีใหญ่กว่าชนิดอื่น ๆ ทั้งหมด อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลหรือนํ้ากร่อยโดยเฉพาะบริเวณปากแม่นํ้า, ทุกัง ก็เรียก. - ทูต
หมายถึง น. ผู้นำข้อความไปแจ้งทั้ง ๒ ฝ่าย, ผู้รับใช้ไปเจรจาแทน, ผู้สื่อสาร, ผู้ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้แทนไปยังต่างประเทศ เพื่อเจรจาหรือเจริญสันถวไมตรีเป็นทางราชการ. (ป.). - ทูตานุทูต
หมายถึง น. ทูตใหญ่น้อย, คณะทูต. (ป.). - ทูน
หมายถึง ว. ชิดทางใน (บอกควายในเวลาไถนา). - ทูน
หมายถึง ก. เทิน, เอาของไว้บนศีรษะ, เช่น เอาของทูนหัว. - ทูนหัว
หมายถึง น. คำพูดแสดงความรักใคร่หรือยกย่อง เช่น พ่อทูนหัว แม่ทูนหัว. - ทูน้ำจืด
หมายถึง ดู นวลจันทร์ทะเล. - ทูบ
หมายถึง น. ไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่นออกไปติดกับแอก. - ทูม
หมายถึง ก. บวม, อูม, ในคำว่า คางทูม หมายถึงโรคที่ทำให้คางบวม. - ทูมทาม
หมายถึง ว. เทิบทาบ. - ทูร,ทูร-
หมายถึง [ทูระ-] ว. คำประกอบหน้าคำศัพท์ หมายความว่า ไกล เช่น ทูรบถ ทูรมรรคา ว่า ทางยาว, ทางไกล. (ป.). - ทูล
หมายถึง ก. บอก, กล่าว, (ใช้แก่เจ้านาย). (ข.). - ทูลกระหม่อม
หมายถึง น. คำสำหรับเรียกเจ้าฟ้าซึ่งมีพระราชชนนีเป็นอัครมเหสีหรือมีพระราชชนนีเป็นพระราชธิดาในพระมหากษัตริย์รัชกาลใดรัชกาลหนึ่ง. - ทูลกระหม่อม
หมายถึง น. ชื่อปูน้ำจืดชนิด Thaipotamon chulabhorn ในวงศ์ Potamidae กระดองสีม่วงเข้มคล้ายสีเปลือกมังคุด ขาและขาก้ามสีเหลืองอมส้ม ปลายก้ามและขาสีขาว ขุดรูอยู่ พบในป่าดูนลำพัน อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม. - ทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวาย
หมายถึง (ราชา) ก. ถวาย (ใช้แก่ของที่ยกได้ที่ถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช และสมเด็จพระบรมราชกุมารี), ในการเขียนใช้ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวาย หรือ ทูลเกล้าฯ ถวาย ก็ได้. - ทูษก
หมายถึง [ทู-สก] (แบบ) น. ผู้ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทูสก). - ทูเลียม
หมายถึง น. ธาตุลำดับที่ ๖๙ สัญลักษณ์ Tm เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๕๔๕ °ซ. (อ. thulium). - ทูโม่ง
หมายถึง ดู ลัง ๒. - ทู่
หมายถึง ว. ไม่แหลม (ใช้แก่ของที่มีลักษณะยาวแหลม แต่ขาดความแหลมไปเพราะความสึกกร่อนด้วยการใช้เป็นต้น) เช่น ดินสอทู่ เข็มทู่. - ทู่ซี้
หมายถึง (ปาก) ก. ทนไปจนกว่าจะตาย. - ทู้
หมายถึง ก. ยอมอยู่ในอำนาจ. - ทเมิน
หมายถึง [ทะ-] น. พวก, ทหาร, เหล่า, พรานป่า. (ข. เถฺมิร). - ทแยง
หมายถึง [ทะ-] ว. เฉียง, เฉลียง. - ทแยงมุม
หมายถึง ว. เฉียงจากมุมหนึ่งไปยังมุมตรงข้าม. - ทโมน
หมายถึง [ทะ-] ว. ใหญ่และมีกำลังมาก (มักใช้แก่สัตว์ตัวผู้ที่เป็นจ่าฝูง) เช่น ลิงทโมน. - ท่ง
หมายถึง (กลอน) น. ทุ่ง. - ท่วงทำนอง
หมายถึง น. ลีลาที่เป็นไปตามจังหวะหรือทำนอง. - ท่วงที
หมายถึง น. ท่าทาง, หน่วยก้าน, ชั้นเชิง. - ท่วงท่า
หมายถึง น. การรู้จักวางกิริยาท่าทาง. - ท่วม
หมายถึง ก. ไหลหลาก บ่า หรือเอ่อท้นจนลบพื้นที่หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น นํ้าท่วมทุ่ง นํ้าท่วมบ้าน, กลบ เช่น ทรายท่วมเท้า, ซาบซึมไปทั่ว เช่น เหงื่อท่วมตัว, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หนี้ท่วมตัว ความรู้ท่วมหัว. - ท่วมท้น
หมายถึง ว. มากมายเหลือล้น เช่น ได้คะแนนเสียงท่วมท้น. - ท่วย
หมายถึง (กลอน) น. หมู่, เหล่า. - ท่วยโถง
หมายถึง (กลอน) ก. จัดกระบวนกลางแปลง, ถ้วยโถง หรือ ทวยโถง ก็ใช้. - ท่อ
หมายถึง ก. โต้ตอบ, ประสาน, เช่น นกท่อเสียงกัน. - ท่อ
หมายถึง (โบ) ก. ตี เช่น ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดมาท่อเมืองตาก กูไปท่อบ้านท่อเมือง. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง). - ท่อ
หมายถึง น. สิ่งสำหรับให้สิ่งอื่นมีนํ้าเป็นต้นผ่านไปได้ มักมีลักษณะกลม รูปคล้ายปล่อง เช่น ท่อนํ้า ท่อลม. - ท่อ
หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) ว. เท่า, เสมอ. - ท่อคงคา
หมายถึง น. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น. - ท่อง
หมายถึง ก. เดินก้าวไปในนํ้า เช่น ท่องนํ้า; ว่าซํ้า ๆ ให้จำได้ เช่น ท่องหนังสือ. - ท่องจำ
หมายถึง ก. ท่องบ่นจนจำได้, ท่องบ่นจนขึ้นใจ. - ท่องสื่อ
หมายถึง น. ตำแหน่งล่ามจีนครั้งโบราณ เช่น ขุนพจนาพิจิตร ท่องสื่อใหญ่. (พงศ. ร. ๓). (เทียบ จ. ท่อง ว่า ติดต่อ, สื่อ ว่า ธุระ, การงาน). - ท่องเที่ยว
หมายถึง ก. เที่ยวไป. - ท่อถ้อย
หมายถึง น. คำโต้. ก. กล่าวโต้, กล่าวประชัน, ใช้ว่า ถ้อถ้อย หรือ ท้อถ้อย ก็มี. - ท่อน
หมายถึง น. ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอน ๆ เช่น ท่อนหัว ท่อนกลาง ท่อนหาง, ตอนหนึ่ง ๆ ของเพลงไทย เช่น ท่อน ๑ ท่อน ๒ ท่อน ๓; ลักษณนามเรียกสิ่งที่ตัดแบ่งหรือทอนออกเป็นท่อน ๆ เช่น ฟืนท่อนหนึ่ง ฟืน ๒ ท่อน เพลง ๓ ท่อน. - ท่อม ๆ
หมายถึง ว. อาการที่เดินก้ม ๆ เงย ๆ ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีจุดหมายที่แน่นอน. - ท่อลม
หมายถึง น. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่างที่อยู่ระหว่างกล่องเสียงกับหลอดลม. (อ. trachea; windpipe). - ท่อไอเสีย
หมายถึง น. ท่อที่ต่อจากห้องเผาไหม้ของเครื่องยนต์ เพื่อระบายแก๊สและช่วยลดเสียงระเบิดที่เกิดจากการเผาไหม้. - ท่า
หมายถึง น. ฝั่งนํ้าสำหรับขึ้นลงหรือจอดเรือ, ท่านํ้า ก็เรียก, ที่สำหรับขึ้นลงริมนํ้า เช่น ท่าข้าม; โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน ท่าอากาศยาน; เรียกนํ้าในแม่นํ้าลำคลองว่า นํ้าท่า, คู่กับ นํ้าฝน. - ท่า
หมายถึง น. ลักษณะท่วงทีของร่างกายที่อยู่นิ่ง ๆ ในบางอิริยาบถ เช่น ท่ายืน ท่านั่ง ท่านอน; การแสดงกิริยายกมือยกเท้าเป็นต้นตามกำหนดเป็นวิธีไว้ เช่น ท่ามวย ท่ารำ; ชั้นเชิง, ท่วงที, วิธี, เช่น พลาดท่า ได้ท่า เสียท่า. - ท่า
หมายถึง ก. รอคอย เช่น เหตุไฉนรีบมาไม่ท่ากัน. (อิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับ คอย หรือ รอ เป็น คอยท่า รอท่า. - ท่าดีทีเหลว
หมายถึง (สำ) ว. มีท่าทางดี แต่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง. - ท่าทาง
หมายถึง ว. กิริยาอาการที่ปรากฏให้เห็น เช่น ท่าทางดี ท่าทางไม่ดี, บางทีใช้ว่า ท่า ก็มี. - ท่าที
หมายถึง น. ความเป็นไปของสถานการณ์หรือบุคคลเป็นต้น, ทีท่า ก็ว่า. - ท่าน
หมายถึง ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เป็นคำกลาง ๆ หรือแสดงความเคารพ เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒, ใช้แทนผู้ที่เราพูดถึงด้วยความเคารพ เช่น ท่านไม่อยู่ คุณพ่อท่านหลับแล้ว หรือโดยไม่เจาะจง เช่น อย่าลักทรัพย์ท่าน เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓. น. คำที่ใช้ประกอบหน้าชื่อบรรดาศักดิ์หรือตำแหน่งแสดงความยกย่อง เช่น ท่านขุน ท่านอาจารย์ ท่านเจ้าอาวาส. - ท่านชาย
หมายถึง น. คำที่ใช้เรียกราชนิกุลฝ่ายชายชั้นหม่อมเจ้า. - ท่านผู้หญิง
หมายถึง น. เดิมใช้เป็นคำนำหน้าชื่อสตรีที่เป็นภรรยาเอกของเจ้าพระยาและเป็นผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องยศท่านผู้หญิง, ปัจจุบันใช้เป็นคำนำหน้าชื่อสตรีที่สมรสแล้วและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายในชั้นทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษขึ้นไป, ถ้ายังไม่ได้สมรสเรียกว่า คุณ. - ท่านหญิง
หมายถึง น. คำที่ใช้เรียกราชนิกุลฝ่ายหญิงชั้นหม่อมเจ้า. - ท่านั้นท่านี้
หมายถึง (สำ) ว. อย่างนั้นอย่างนี้, โยกโย้, เช่น พูดท่านั้นท่านี้. - ท่ามกลาง
หมายถึง น. ที่ซึ่งอยู่ระหว่างกลางสิ่งแวดล้อม เช่น อยู่ในท่ามกลางประชาชน. ว. ระหว่างกลางสิ่งแวดล้อม เช่น อยู่ท่ามกลางอันตราย. (ไทยเดิม ท่าม ว่า ที่ เช่น ท่ามเหนือ ท่ามใต้). - ท่าว,ทะท่าว
หมายถึง (กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระ กะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต). - ท่าวกำลัง
หมายถึง (กลอน) ก. เดินพล. - ท่าวทบระนับ
หมายถึง (กลอน) ก. ล้มหกคะเมนทับกัน. - ท่าอากาศยาน
หมายถึง น. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบิน ที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, (ปาก) สนามบิน. - ท่าเดียว
หมายถึง (ปาก) ว. อย่างเดียว, ประการเดียว, ถ่ายเดียว, เช่น จะกินท่าเดียว. - ท่าเรือ
หมายถึง น. ที่จอดเรือ; (กฎ) สถานที่สำหรับให้บริการแก่เรือในการจอด เทียบบรรทุก หรือขนถ่ายของ. - ท้น
หมายถึง ก. เอ่อสูงขึ้นจนเปี่ยมพร้อมจะไหลล้นหรือไหลทวนกลับขึ้นไป เช่น นํ้าท้นฝั่ง, อาการที่เนื้อล้นออกมาจนเห็นเป็นรอยนอกเสื้อ เช่น สวมเสื้อคับจนเนื้อท้น. - ท้วง
หมายถึง ก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้. - ท้วงติง
หมายถึง ก. ค้านไว้. - ท้วน
หมายถึง ว. อ้วนแข็งแรง, ใช้พูดประกอบกับคำ อ้วน เป็น อ้วนท้วน.